Over Passie en Compassie

Beste Davidsfondsleden,
 
Ook zij die minder van klassieke muziek houden zullen moeten toegeven dat ze bij momenten toch worden aangesproken door klassieke klanken. Om de feestelijke vreugde bij de intrede van bruid en bruidegom bij een huwelijk te verklanken, of om de niet in woorden te vatten treurnis bij de uitvaart van een dierbare uit te drukken; dan wordt vaak naar de universele taal van de muziek gegrepen.
Grasduinend in de muziekgeschiedenis vinden we heel wat muziek terug die balanceert op de grens tussen leven en dood. Heel wat componisten putten inspiratie uit de confrontatie met het levenseinde. Denk maar aan al die prachtige lamentaties, stabat maters, passies en requiems.
We naderen de passietijd, een moment in het liturgisch jaar dat vaak tot inspiratie diende voor het creëren van de meest aangrijpende meesterwerken. Het christendom speelde een belangrijke rol in de westerse muziekontwikkeling. In de Middeleeuwen waren emoties vooral gericht op devotie. Pas vanaf de Renaissance komt er meer ruimte voor wereldlijke emoties. Maar ook moderne componisten laten zich nog vaak inspireren door religieuze thema’s.
 
Musicoloog Jasper Gheysen laat voor ons vijf eeuwen muziek van topniveau de revue passeren, met als leidraad muziek die verstilt en verheerlijkt, in een plejade aan genres, vormen en stijlen.